ชะตากรรมกับความเป็นผู้นำ

บางตอนจากหนังสือ...Leadership Handbook

ผมชอบคำสอนของหลวงพ่อชา เรื่อง “เธอจงระวัง”

ผมว่ามันใช่มาก ทุกสิ่งอย่างที่เราทำไป
เราจำเป็นต้องก้มหน้า ยอมรับชะตากรรม

เราไม่ตั้งใจเรียน... เราก็ต้องยอมรับชะตากรรมที่ต้องเหนื่อยกว่าเพื่อนคนอื่น

เราทำตัวไม่น่ารัก ไม่เป็นที่น่าเคารพนับถือของน้องๆ
เราก็ต้องยอมรับถ้าน้องจะไม่ศรัทธาในตัวเรา

เราทำตัวไม่แคร์ความรู้สึกคนอื่น ไม่สนใจว่าใครจะรู้สึกอย่างไร เราก็ต้องยอมรับหากวันหนึ่งคนจะมองไม่เห็นหัวเรา

เราทำตัวไม่น่าเชื่อถือ... ก็อย่าแปลกใจว่าทำไม? พูดแล้วคนอื่นไม่ฟัง

การกระทำของเรา จะเป็นตัวกำหนดชะตากรรมให้กับตัวเราเอง...
อยากเป็นผู้นำที่ดี ที่ทีมงานพร้อมเดินตามอย่างเต็มกำลัง
ไม่มีหรอกครับ อ่านหนังสืออย่างเดียวแล้วจะเป็นได้ มันต้อง ลง มือ ทำ

เริ่มจากเรื่องง่ายๆ อย่าคิดว่ามันยาก อย่าคิดว่าทำยาก...
เพราะนั่น คือข้ออ้างของการที่จะไม่ทำ

อย่าโทษคนอื่น อย่าชี้นิ้วว่าเป็นเพราะคนอื่น
เพราะสิ่งที่คนอื่นคิดหรือทำกับเรา
ล้วนแล้วแต่เป็นการสะสมจากการกระทำของเราทั้งสิ้น

นี่แหละครับ ที่เราเรียกว่า “ชะตากรรม”

อยากเปลี่ยนชะตากรรม ก็ต้องไปเปลี่ยนนิสัย
อยากเปลี่ยนนิสัย ก็ต้องกลับไปเปลี่ยนการกระทำ
อยากเปลี่ยนการกระทำก็ต้องกลับไปเปลี่ยนความคิด

ทุกสิ่งอย่าง ล้วนแล้วแต่มีที่มาที่ไปของมัน..... ไม่มีทางลัดนะครับ